• Карысна пачаць з супакойвання цела і розуму. Паспрабуйце адпусціць напружанне, якое маеце ў сабе. Седзячы ў выгоднай паставе або шпацыруючы нетаропка, разнявольвайце кожную частку цела, дзе адчуваеце нацягнутасць.
• Усвядомце сваё глыбокае жаданне правесці час у Божай прысутнасці, прынесці Богу ўсе свае надзеі, трывогі і мары.

Цяпер паслухайце словы Езуса з Евангелля паводле Мацвея…

• Звярніце ўвагу на свае пачуцці, якія ўзніклі падчас чытання. Магчыма, вы адчуваеце стому і патрэбу скінуць цяжар, які несяце? Ці можаце перадаць яго Езусу хаця б на некаторы час?
• Ярмо дапамагае жывёлам перамяшчаць груз, але Езус кажа, што Ягонае ярмо лёгкае і прыемнае. Як Яго словы ўплываюць на вас?
• Другая наша спадарожніца – Марыя Вард, каталічка, якая жыла ў Англіі ў сямнаццатым стагоддзі падчас пераследу католікаў. Яе адзіным духоўным кіраўніком была кніжка пад назвай “Духоўная бітва”, што вайсковай мовай апісвала стратэгіі, дзякуючы якім можна было дасягнуць духоўнай дасканаласці. У ёй сцвярджалася, што ў бойцы са злом мы павінны “змагацца, альбо памерці”. Для Марыі прапанаваныя ў кнізе практыкі былі цяжарам, які выклікаў непакой і самакрытыку. Яна знайшла свой шлях да ласкавага Бога, вырашыўшы: “Я буду выконваць гэтыя рэчы ў любові і свабодзе альбо зусім іх пакіну”.
• Божаму спосабу адносінаў з намі больш характэрна любоў і свабода, чым страх і самабічаванне. І св.Ігнацый, і св. Марыя вучаць нас, што нашы думкі і ўяўленні, а таксама пачуцці, якія яны выклікаюць, могуць прывесці бліжэй да Бога ці аддаліць ад Яго. Калі нешта ўзбагачае нашу веру, надзею і любоў, то, верагодна, яно прыйшло ад Бога. Калі нешта, нават само па сабе добрае, памяншае нашу веру, надзею і любоў, – мы не на Божым шляху. Трэба вучыцца любіць і прымаць сябе так, як Бог любіць нас.