Слова Божае
Езус увайшоў у човен і пераправіўся ў свой горад. І вось прынеслі да Яго паралізаванага, пакладзенага на ложа. Убачыўшы іхнюю веру, Езус сказаў паралізаванаму: Будзь адважным, сыне, адпускаюцца табе грахі. І вось некаторыя кніжнікі сказалі самі сабе: Ён блюзнерыць.
А Езус, убачыўшы думкі іхнія, сказаў: Навошта задумваеце зло ў сэрцах вашых? Бо што лягчэй сказаць: «адпускаюцца табе грахі», або сказаць: «устань і хадзі»? Але каб вы ведалі, што Сын Чалавечы мае ўладу на зямлі дараваць грахі. Тады кажа паралізаванаму: Устань, вазьмі ложа сваё і ідзі дадому.
Той устаў і пайшоў дадому.
А людзі, убачыўшы гэта, спалохаліся і праславілі Бога, які даў такую ўладу людзям.
Мц 9:1-8
Разважанні да сённяшняга Слова Божага
ActiveDefault- Здаецца, рэдка якія падзеі могуць здзівіць Езуса; сёння Яго уражваюць людзі, якія дапамагаюць хвораму. Бачачы іх веру, Ён дае ім больш, чым яны маглі спадзявацца: Езус не толькі аздараўляе хворага, але і адпускае яму грахі.
- Вера – гэта не толькі пытанне маіх перакананняў, але і таго, чым я жыву. Паразважаю, як я праводжу час: ці відавочная ў жыцці мая вера? Езус прагне, каб я жыў паўнавартасна і свабодна. У малітве прыходжу да Бога са сваім жаданнем паўнаты, просячы аб вызваленні ад таго, што мяне звязвае.
Разважанні да сённяшняга Слова Божага
ActiveDefault- Jesus is touched by the trouble which his friends took for the paralysed man. It is their faith and concern that moves him to heal the man both spiritually and physically. Likewise, my prayer of faith for others moves Jesus to meet their needs and gives me a share in the healing mission of Christ and of all Christians.
- The paralytic represents the universal human need for God’s forgiveness. In asserting his authority to forgive sins, Jesus comes into conflict for the first time with the religious establishment. I need to allow divine forgiveness to flow through me as it does in Jesus.
Разважанні да сённяшняга Слова Божага
ActiveDefault- Езус бачыць сэрцы і дапамагае кожнаму чалавеку распазнаць уласныя матывы і жаданні. Тут і цяпер перад Богам адзначаю для сябе, як я стаўлюся да таго, што Ён ведае маё сэрца, і размаўляю з Езусам пра ўсё, што дзеецца ўва мне ў гэтыя дні.
- Людзі, якія прынеслі паралізаванага чалавека да Езуса, хацелі, каб ён быў цалкам здаровы, як і яны. Езус не расчараваў іх, але даў ім убачыць, як Бог хоча нас унутрана аднавіць і дапамагчы выпрастацца перад Тым, хто стварае нас у любові.
Разважанні да сённяшняга Слова Божага
ActiveDefault- In the Gospel, there are no ‘throw-away’ miracles; every wonder worked by Jesus has a teaching point – nowhere more so than with this cure of the paralytic.
- For every person in the capacity-audience of this story, to be Jewish meant : to be a believer in the one God – and not in the neighbouring nations’ multiple gods. But how then was Jesus to get across the notion of the divine in himself – a notion that ‘blew’ all the mental categories of his hearers?
- The key was, to make the claim to forgive sins - for, only God could do that – and then to back up this claim with an actual miracle. The Gospels give great coverage to the story : Jesus got his reaction – ‘teachers of the law who had come from every village in Galilee, from Judaea and from Jerusalem’ exclaimed : “Blasphemy!”
- The crowds “glorified God, who had given such authority to human beings”. In fact, the gap between God and human beings had been narrowed. The standing-room-only crowd looked up and saw chinks of light as the roof-tiles were removed to make way for the stretcher – But ‘sky-blue’ totally new thinking would next have to penetrate.
Разважанні да сённяшняга Слова Божага
ActiveDefault- Lord, I believe you had a special word for the carers, the people who carried the paralysed man and placed him where he caught your attention. It was their faith that you noticed. Thank you, Lord, for the work of carers, mostly women, often taken for granted. Sometimes it is the loyal, unmarried daughter who is left to look after a helpless parent. She may even feel guilty when she begs for someone to stand in while she takes a well-earned break. These are the true uncelebrated heroines of our communities; their love is shown in deeds.
- The paralysed man was brought to Jesus by friends or neighbours. Forgiveness for his sins came to him in the company of others, without whom he would not have got near Jesus. It is the same today. We go to God in the community of the church and of many others. Our faith, while it is personal, is never to be private. Faith brings the needs of others to our sight, and faith in Jesus gives an inspiration to be the ones who help heal the sick and help anyone in difficulties.
- "Take heart...stand up...go home." Three encouraging words of Jesus to allow forgiveness cheer us up, to allow our contact with him to bring us alive and to know that everywhere on the earth is our home because everywhere is his home, and he lives within us.
- The people of Jesus' town were quick to judge, springing to the defence of the religious principles. They had lost sight of the bigger picture that Jesus had in view; he wanted to restore health and wholeness.
- Jesus longs for me to live fully and freely. In this time of prayer I ask for liberty from what binds me and bring before God my desire for wholeness.
- It must have been uncomfortable for the Pharisees to have Jesus say out loud what they spoke quietly and believed in their hearts. Time spent with Jesus brings the truth to the fore.
- It often seems to be the case that those who assist the poor and the sick impress Jesus. Here, again, he reacts to their faith. I am reminded that faith is not just a matter of my convictions but is expressed in how I live. I think of how I spend my time; I consider where my faith is evident.
Разважанні да сённяшняга Слова Божага
ActiveDefault- Сённяшні фрагмент Божага Слова засяроджвае нашую ўвагу на асаблівай рысе Хрыстовай паставы да нас. Езус бачыць, якую вялікую патрэбу мы маем у прабачэнні і прыняцці ўласнай абмежаванай і грэшнай чалавечай натуры. Таму, замест злосці, віны і агрэсіі да сябе і да іншых, Езус прапануе нам лепшы шях: лагодна, з разуменнем і прыняццем адносіцца да недасканаласці сваёй і нашых бліжніх.
Разважанні да сённяшняга Слова Божага
ActiveDefault- Сёння некаторыя людзі лічаць Езуса не больш, чым настаўнікам, якім цалкам можна захапляцца. Але ў гэтым урыўку Езус не проста паказвае сваім слухачам, што Ён – нехта большы. Ён нібы сягае да нас праз стагоддзі, каб вылечыць ад усіх падобных меркаванняў.
- Над паралізаваным Езус не проста чыніць цуд аздараўлення. Перад гэтым Ён ясна паказвае, што прэтэндуе быць тым, хто можа адпускаць грахі. А цуд, такім чынам, становіцца толькі доказам справядлівасці Яго слоў.
- Людзі таго часу не мелі ніякіх ілюзій наконт заявы Езуса: альбо Ён мае Божую моц, альбо Ён блюзнерыць (злачынства, за якое можна было заплаціць жыццём).
- Езус быў больш, чым настаўнік ці прапаведнік, Ён быў цудатворцам. І ў той жа час – нашмат больш, чым вандроўным прапаведнікам, якога Бог мог надзяліць дарам аздараўлення. Ён прыйшоў на зямлю, каб даць нам жыццё з першых рук, і – праз свае словы і праз дзеі – паказаць, якім насамрэч ёсць Бог нябёсаў.
Разважанні да сённяшняга Слова Божага
ActiveDefault- Езус, поўны моцы і сілы, сутыкаецца са сваімі крытыкамі, чыніць цуд, абвяшчае прабачэнне грахоў. Я ўяўляю сабе, як ўсё гэта разгортваецца перад маімі вачыма, і далучаюся да натоўпу, які ўсклікае ад захаплення.
- Кніжнікі палічылі, што Езус блюзнерыць, калі кажа, што былі дараваныя грахі паралізаванаму. Але ўрэшце натоўп праславіў Бога, які даў такую ўладу людзям. Я таксама дзякую Богу за тое, што даў гэтую ўладу Касцёлу, за вялікі прывілей прабачэння маіх грахоў праз сакрамэнт пакаяння.
Разважанні да сённяшняга Слова Божага
ActiveDefault- Напэўна, фарысеям было няёмка слухаць, як Езус казаў услых тое, што яны гаварылі ціха і хавалі ў сваіх сэрцах. Час, праведзены з Езусам, дазваляе праўдзе выйсці на першы план.
- У Евангеллі тыя, хто дапамагае бедным і хворым, часта ўражваюць Езуса. Тут Ён зноў заўважае "іх веру". Вера – гэта не толькі маё перакананне, але і тое, як я жыву. Дзе праяўляецца мая вера?