У XVI стагоддзі св. Ігнацый Лаёла сфармуліраваў прынцып, які выяўляе радыкальную паставу веры: “шукаць і знаходзіць Бога ва ўсім”. Ці можа гэты прынцып пакіраваць нашым пошукам сэнсу? Ці мажліва шукаць і знайсці Бога ў абмежаваннях, у цярпенні, у бяссіллі? У ХХ стагоддзі духоўны сын Ігнацыя, П’ер Тэяр дэ Шардэн, у межах грандыёзнага праекта ўключэння эвалюцыянісцкай тэорыі ў хрысціянскі вобраз свету, па-свойму спрабаваў растлумачыць, якім чынам можна заўважыць Боскае дзеянне ў “сілах змяншэння”, г.зн. ва ўсім тым, што накіравана супраць узрастання і прагрэса, супраць чалавечага жыцця ў яго фізічным і нематэрыяльным вымярэннях. У сваёй працы “Боскае асяроддзе” ён піша:

“Бог ужо перамяніў нашыя цярпенні, прымусіўшы іх служыць нашаму ўдасканальванню. У Ягоных руках самым пэўным чынам сілы знішчэння ператварыліся ў прыладу, якой Ён абчэсвае, точыць, шліфуе нас, як камень, прызначаны заняць дакладнае месца ў Нябесным Ерузалеме. Ён створыць і большае, паколькі Яго ўсемагутнасць, уплываючы на нашу веру, ператварае падзеі, што фактычна з’яўляюцца чыстымі стратамі ў нашым жыцці, у непасрэдны фактар так пажаданай намі еднасці з Ім”.

У другім эсэ пад назвай “Каштоўнасць і станоўчае значэнне цярпення” ён робіць яшчэ больш смелую заяву:

“Які велізарны акеан людскога цярпення распасціраецца па ўсёй зямлі кожны момант! З чаго ўтворана гэтая маса? Цемры, недахопаў, адрынутасці… Не, дазвольце мне паўтарыць, – але патэнцыйнай энергіі. У пакутах узыходзячая сіла свету схаваная ў надзвычай інтэнсіўнай форме. Пытанне ўсё ў тым, як яе вызваліць і ўсвядоміць яе значэнне і магчымасці. Свет рынуўся б угору да Бога, калі б усе хворыя разам ператварылі свой боль у агульнае жаданне, каб Божае Валадарства ажыццявілася як найхутчэй”.

<...> У святле Хрыстовага Евангелля нам дадзена інакш успрымаць і наступствы эпідэміі каранавіруса, і ўсе астатнія цяжары і беды зямнога існавання, бачачы ў іх “матэрыю” для нашага адзінства са смерцю Хрыста, якая вядзе да уваскрасення. Разам з П’ерам Тэярам зробім неабходную агаворку: гэтая нашая пасхальная вера палягае на тым, што ў першую чаргу мы прыкладзем усе магчымыя высілкі, каб супрацьстаяць злу і цярпенню. Аднак там, дзе мы па-чалавечы бяссільныя, Бог пераменіць нашае паражэнне ў плады Валадарства, якое  мы пакуль што пераважна можам сузіраць толькі верай.

Хрысціянская надзея не можа быць ніякай іншай, а толькі пасхальнай надзеяй.

Віктар Жук SJ

“Шукаць Бога ва ўсім” у часы пандэміі